Muslimansko osvajanje Sirije

Muslimansko osvajanje Sirije
Muslimansko osvajanje Sirije
Muslimanska osvajanja; Arapsko-bizantijski ratovi
Datum	634–638
Lokacija	Sirija, Palestina, Jordan, Liban, Izrael i jugoistočna Anadolija
Ishod	Pad Sirije pod muslimansku vlast
Sukobljene strane
Muslimani Rašidunskog halifata	Sirija Bizantijsko carstvo; Gasanidsko kraljevstvo
Komandanti
Omer ibn el-Hattab; Halid ibn Velid; Ebu-Ubejde Amir ibn El-Džerrah; Amr ibn el-As; Hašim ibn Utbe; Jezid ibn Ebu-Sufjan; Šerahbil ibn Hasene	Heraklije; Džabalah ibn el-Aiham; Teodor Tritirije; Vahan; Vardan; Toma; Bukinator; Gregorije

Muslimansko osvajanje Sirije je niz vojnih pohoda muslimanske vojske Rašidunskog halifata, poduzetih u periodu između 634. i 638. godine, sa ciljem osvajanja Sirije. Teritorija tzv. Velike Sirije odnosno Levanta je u to doba činila istočni dio Bizantijskog carstva. Muslimanske snage su se pojavile na granicama carstva još za vrijeme života Muhammeda što je rezultiralo bitkom kod Mutaha 629. godine, ali je prava invazija na Levant započela 634. godine za vrijeme halifa Ebu-Bekra i Omera ibn el-Hattaba i njihovog najvažnijeg vojskovođe Halida ibn Velida. Iako je Bizantijsko carstvo u to doba bilo jedna od najmoćnijih sila, muslimanska vojska je već na samom početku invazije, zahvaljujući između ostalog i vojničkim sposobnostima Halida ibn Velida, postigla zadivljujuće uspjehe te su osvojili Damask i izbili na obalu Mediterana.